 (1).gif)
Mali most je najstariji gradski most koji je još u upotrebi. Izgrađen je u proleće 1904. godine, umesto starog, drvenog mosta.
most
Nakon katastrofalnog požara 1807. godine, podignut je drveni most između centra grada i gradske četvrti koja se tek formirala – „Male Amerike“. Bio je podešen tako da se njegov srednji deo mogao otvarati prilikom prolaska većih plovnih objekata. To se obavljalo ručno, pomoću čekrka, podizanjem jedne i druge strane kolovoza. Strane koje su podizane, oslanjale su se o dva srednja stuba mosta (od ukupno četiri), poput klackalice, i bile su u ravni sa delom kolovoza koji se nalazio na obali.
Drveni most demontiran je 1903. godine. Njegov gvozdeni naslednik dobio je zvaničan naziv „Franc Jozefa most“, a petnaestak godina kasnije „Karadžićev most“. Ovi administrativni nazivi, međutim, nikada nisu šire priihvaćeni. U narodu je imenovan, jednostavno, „Malim mostom“, kao pandan Velikom mostu, podignutom iste, 1904. godine, ali dovršenom u jesen. Punih šest decenija, preko ova dva mosta odvijao se sav pešački i kolski saobraćaj između delova grada razdvojenih Begejom.
Sudbina Velikog mosta, čuvene bečkerečke ćuprije, dobro je poznata. Mali most je, uz brojna renoviranja i ojačanja, sačuvan do danas, mada to više nije most pod kojim teče reka. S jedne strane ga posmatra nasred korita „nasukani“ parking, s druge strane, opet, viseći pešački most čija sudbina ispisuje još setniju priču i ispod koga više nema ničeg, osim tužne slike bliske nam i teško razumljive stvarnosti.
Hrabri klinci, koji s Malog mosta za vrelih dana svađaju mirnu površinu jezera, svaki skok u neizvesnost, ipak, potpisuju simpatijama posmatrača sa obale. I oni su neodvojivi deo ove varoši kao, uostalom, i kakav usamljeni cvet, razgranato drvo ili neke tople, crne, radoznale oči.
Iz knjige „Varoške vinjete“, utora Miodraga Grubačkog
.gif)
.gif)
