Većina građana zna gde se, u Zrenjaninu, nalazi Ruska crkva. Jedan broj njih možda ne raspolaže podatkom da je pun naziv bogomolje – Hram Svetog arhangela Mihaila.
Najviše je, pretpostavlja se, onih koji i ne slute da je crkva nastala na mestu nekadašnje zloglasne tamnice Munkač.
O ovom, i drugim zanimljivim podacima pripoveda protojerej stavrofor Branko Popov, nekadašnji namesnik Ruske crkve, u svom Letopisu koji je ove sedmice predstavljen u prepunoj Baroknoj sali Gradske kuće.
Knjiga, svojevrsni vremeplov, o Hramu Svetog arhangela Mihaila predstavlja pouzdani istorijski izvor, potkrepljen slikama o nastanku i razvoju jedne od mnogobrojnih crkava koje su na teritoriji Srbije ostale nakon povlačenja Rusa početkom šezdesetih godina prošlog veka.
Današnja Ruska crkva nastala je na mestu nekadašnje zloglasne tamnice Munkač, a iz potrebe ruske manjine u Velikom Bečkereku za ispovedanjem pravoslavne vere. Tadašnje vlasti ustupile su male, memljive i krajnje beskorisne prostorije nekadašnjeg kazamata Rusima, koji su vrednim i marljivim radom tu stvorili Hram Svetog arhangela Mihaila.
Prota Branko Popov, uz svesrdnu pomoć Grada Zrenjanina i brojnih prijatelja, uspeo je da u Letopisu dočara neka davna vremena, ne tako davne dane, kada je bivši starešina Ruske crkve, pokojni otac Anđelko započeo obnovu ove bogomolje.
Na kraju promocije, zrenjaninski profesor Miroslav Brnjoš rekao je da ovaj Letopis ide „iz glave i ruku, u nezaborav generacijama koje dolaze“…
Foto : Ruska crkva/Panoramio/Kovački
.gif)
.gif)
