Selo nazivaju još i selom visokih zvanja, zbog velikog broja diplomiranih stručnjaka. Malo površinom, selo je veliko po ugledu tih svršenih studenata koji su se odselili u velike gradove (Beograd, Novi Sad, Subotica i dr.), a nisu zaboravili svoj zavičaj. Naime, u svim tim gradovima postoje udruženja zavičajaca iz Ravnog Topolovca.
Selo Ravni Topolovac pripada srednjem Banatu. Nalazi se na 21. kilometru severoistočno od Zrenjanina. Teritorijalno pripada opštini Žitište, od kojeg je udaljeno 2,5 kilometara. Ravni Topolovac je tipično panonsko selo sa pravim ulicama koje se seku pod pravim uglom, obrazujući pravilne kvartove kuća. Naselje Katarinfeld, Katarinfalva (danas Ravni Topolovac), nastalo je krajem 18. veka na lesnoj terasi koja je i u tom delu Banata tipično zaravnjena. Prema najnovijim istraživanjima, tu naseobinu nastanjivale su porodice doseljene tokom 18. veka iz Nemačke, iz oblasti Švarcvalda.
Presudni događaj
Presudnu ulogu u nastanku naselja imao je jedan nemio događaj iz 1784. godine. Na mestu gde je ubijen Nikola Kiš, jedan od posednika elemirsko-itebejskog vlastelinstva, njegova supruga Katarina podigla je krst, a 1790. godine osnovala i selo. Put Veliki Bečkerek – Temišvar, prolazio je tuda i takođe je bio važan činilac koji je uticao na osnivanje sela.
Naselje je zvanično osnovano 1794. godine. U njemu je bilo 116 zemljoradničkih i 20 zanatlijskih, nemačkih porodica. Svaka od tih porodica dobila je po 16 katastarskih jutara zemlje sa okućnicom. Selo je dobilo ime Katarinfeld po spahinici Katarini u čijem je posedu tada i bilo. Odmah je izgrađeno nekoliko zgrada u centru sela, parohijski dom, škola i crkva (1808-1812). Time je ta nemačka naseobina dobila potreban izgled. Kuće u selu građene su planski, tako da su u početku sve nalikovale jedna drugoj. Kod njihove gradnje primenjivan je uzor korišćen i u drugim nemačkim naseljima tog doba. Sredinom 19. veka naselje je ušlo u sklop Vojvodstva Srbije i Tamiškog Banata (1849-1860). Godine 1869. u mestu je živelo 2.040 stanovnika. Nagodbom između Austrije i Mađarske stvorena je Austrougarska monarhija, koja će opstati sve do 1918. godine. Naselje je do tog perioda bilo pod upravom Mađara i nosilo je naziv Katalinfalva. Prema jednom zapisu iz 1905. godine, to je „veliko mesto, koje pripada Velikobečkerečkom srezu. Broji 377 kuća a stanovnika 2071 koji su najvećim delom nemačkog maternjeg jezika i rimokatoličke veroispovesti. Ima poštu, telegram i železničku stanicu. Opštini Katalinfalva pripadala je i pustara Kendereš”.
.jpg)
Posleratno naseljavanje
Posle Prvog svetskog rata mesto ulazi u sastav Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca (potom i Kraljevine Jugoslavije). Najpre pripada Beogradskoj oblasti (župi), a od 1929. godine velikobečkerečkom srezu Dunavske banovine. Od aprila 1941. do oktobra 1944. Banat je bio nemačko okupaciono područje. Većina radno sposobnog stanovništva ulazi u fašističke (hitlerovske) vojne i civilne formacije, zbog čega, nakon završetka rata, nije smela da dočeka oslobodioce i povlači se sa nemačkom vojskom. Interesi države da se u ispražnjeno nemačko selo nasele izbeglice iz Bosne i Hercegovine bili su prioritetni. S obzirom na to da je bilo reč o stanovništvu Bosne i Hercegovine koje je u ratu sve izgubilo tokom zločinačkih operacija od fašističke soldateske, to je stanovništvo naseljavano u prvom redu. Mnoge bosanske i hercegovačke porodice naseljavale su se tokom 1946. i 1947. godine u Katarini. Naseljeno je 325 porodica iz 25 srezova i 134 naselja. Neke porodice nisu mogle da se naviknu na novu sredinu, pa su se vratile u zavičaj.
Novo poglavlje
U selu je nastavilo da živi 270 porodica. Doseljene porodice bile su prave male poljoprivredne zadruge sa velikim brojem članova domaćinstva i velikim brojem dece. Oni će u Banatu steći novi zavičaj. Selo nosi ime Ravni Topolovac po jednom starom banatskom naselju iz 14. veka. Posle izmene etničkog sastava, stanovništvo tog sela započelo je novo poglavlje u istoriji sela. Naseljenici su sa sobom doneli svoje navike, nošnju i običaje koje su potom uklopili u novi ambijent. Izgradnjom modernih objekata u centru sela, doma kulture, škole, ambulante, lovačkog doma i sportskog stadiona, podizanjem novih, udobnijih kuća za stanovanje, uvođenjem vodovoda i gasovoda, asfaltiranjem ulica i postavljanjem automatske telefonske centrale sa priključcima za sva domaćinstva, Ravni Topolovac se sada može meriti sa naseljima gradskog ambijenta.
Staro i novo
Dananjii žitelji Ravnog Topolovca potiču iz više krajeva Bosne i Hercegovine, a najbrojniji su iz Dabarskog i Popova polja. Ima porodica i iz okoline Konjica, Srebrenice, Sanskog Mosta, Prijedora, Gradačca i Ljubuškog, sa Majevice, te iz okoline Brčkog, Viteza, Mostara, Fojnice, ali i iz Zrenjanina.
Autor: Boriša Radovanović
(Autor je istoričar, savetnik u Istorijskom arhivu Šumadije u Kragujevcu)
Izvor: časopis „Zavičajac”
(www.zrenjaninskizavicajac.com)
Društvo zavičajaca Zrenjanina je nevladina, nestranačka, dobrovoljna i neprofitna organizacija osnovana na neodređeno vreme radi ostvarivanja ciljeva u oblasti očuvanja kulture, istorije, tradicije i svih drugih vrednosti Zrenjanina i okoline.
.gif)
.gif)
