Đubrenje je agrotehnička mera, pri kojoj se u praksi pravi najviše propusta i grešaka. Kod velikog broja proizvođača ono se obavlјa nasumice, često na bazi tuđih ili sopstvenih „iskustava“.
Da bi postigli pravi efekat đubrenje poljoprivredni proizvođači treba da obrate pažnju na:
– Stanje plodnosti svake proizvodne parcele – povremeno (jednom u četiri godine) izvršiti analizu zemlјišta na osnovna agrohemijska svojstva, čime bi se između ostalog odredio i sadržaj lakopristupačnog fosfora, kalijuma i ukupnog azota.
– Izbor formulacija i količine đubriva – uzeti u obzir zahteve gajenih biljaka prema hranljivim elementima odnosno njihovo iznošenje sa jednom tonom prinosa i odgovarajućom količinom žetvenih ostataka.
– Vreme i način primene đubriva – celokupne količine fosfora i kalijuma unose se u oranični sloj isključivo osnovnom obradom jer ova hraniva se sporo pokreću, tako da ih je potrebno uneti u sloj zemljišta gde se nalazi najveći deo korenovog sistema. Osnovnom obradom se unosi i ⅓ do ½ od procenjene ukupne količine azota. Unošenje dela azota u jesen je važno i zbog njegovog laganog povlačenja (a time i povlačenje korena bilјaka) u dublјe slojeve, kao i zbog bolјeg razlaganja žetvenih ostataka preduseva.
– Povećanje primene organskih đubriva, u prvom redu stajnjaka, i zaoravanje a ne spaljivanje žetvenih ostataka. Nekontrolisana primena mineralnih đubriva značajno (finansijski) opterećuje polj.proizvodnju, ali ugrožava i prinos gajenih biljaka i potencijal zemljišta.
Ivana Vasilijić dipl.ing.
PSS Zrenjanin
.gif)
.gif)
