Na današnji dan, pre 42 godine ustanovljena je međunarodna konvencija o zaštiti vlažnih područja – Ramsarska konvencija. Na listi Ramsarskih područja nalazi se i prirodni rezervat Carska bara.
Konvencija o zaštiti močvarnih područja od međunarodnog značaja, naročito kao staništa ptica močvarica, poznata kao Ramsarska konvencija usvojena je 2. februara 1971. godine u gradu Ramsaru, u Iranu. Danas Ramsarska konvencija ima 160 ugovornih strana, a na listi vlažnih područja od međunarodnog značaja nalazi se 1994 područja, koja se prostiru na oko 190 miliona hektara.
U Srbiji danas ima devet prirodnih dobara koja su uvrštena na listu međunarodno značajnih vlažnih područja, i prostiru se na 55,627 hektara – Specijalni rezervati prirode Obedska bara, Ludaško jezero, Carska bara, Slano Kopovo, Gornje Podunavlje, Zasavica, Predeo izuzetnih odlika „Vlasina“, Labudovo okno i Peštersko polje. Zaštita vlažnih područja od izuzetne je važnosti ne samo za očuvanje staništa vodenih ptica i biološke raznovrsnosti, već i kao rezervoara pijaće vode, uloge koju imaju u obnavljanju podzemnih voda, ublažavanju klimatskih ekstrema, sa stanovišta rekreativnih i kulturnih vrednosti.
CARSKA BARA U PORODICI ZAŠTIĆENIH
Specijalni rezervat prirode “Stari Begej-Carska bara” kao močvarno područje izuzetnih prirodnih vrednosti 25. marta 1996.godine upisan je na listu Ramsarskih područja, odnosno vlažnih zemljišta od međunarodnog značaja prema Ramsarskoj Konvenciji (“Wetlands of International Importance”).
Rezervat “Stari Begej-Carska bara” uključen je još i u IBA projekat (International Bird Area) i pod zaštitom je UNESCO.
PRIRODNO BOGATSTVO CARSKE BARE
Specijalni rezervat prirode “Carska bara” predstavlja ostatak nekadašnjeg plavnog područja duž donjeg toka reke Begej, očuvanih i raznovrsnih orografskih i hidrografskih ritskih oblika i predstavlja kompleks-mozaik barsko-močvarnih, šumskih, livadskih, stepskih i slatinskih ekosistema sa raznovrsnim i bogatim živim svetom i staništem mnogih endema, subendema, relikata biljnih i životinjskih vrsta panonskog prostora. Prirodne vrednosti Specijalnog rezervata prirode “ Carska bara” visoko su ocenjene zbog postojanja oko 250 vrsta ptica (od kojih se svih osam evropskih vrsta čaplji gnezde na ovom prostoru), 24 vrsta riba, kao i sisara retkih za ovo područje (vidra, tekunica, šumska-mrka voluharica, divlja mačka…), a od posebnog značaja su i ribnjačka jezera koja se nalaze u zaštitnoj zoni zaštićenog prirodnog dobra.
Površina zaštićenog područja iznosi 4726 ha.
Osnovne odlike Rezervata, koje čine da ovaj prostor ima posebnu prirodnu vrednost, ekosistemski i specijski biodiverzitet :
Autentičnost – očuvan barsko-močvarni ekosistem sa fragmentima stepskih i slatinskih biotopa kao staništa autohtonih vrsta flore i faune.
Reprezentativnost – ekosistem koji je redak, u nestajanju pod uticajem čovekovih aktivnosti i ujedno je reprezentativno stanište mnogobrojnih prirodnih retkosti i ugroženih vrsta.
Raznolikost prirodnih fenomena, bogatstvo vrsta i ekoloških procesa, jer je područje Starog Begeja izuzetno širok mozaik biotopa otvorenih i tekućih voda, bara, močvara, livada, slatina do šuma, sa širokim spektrom različite flore i faune.
Integralnost staništa i eko-sistema, kao i ekoloških procesa, jer je barsko-močvarni kompleks „Carska bara“ još očuvana celina nekadašnjeg plavnog područja Donjeg Begeja. Deo područja unutar nasipa zavistan je od vode i dirigovanog hidrološkog režima, dok je deo Botoškog i Farkaždinskog Rita pod uticajem atmosferskih padavina i podzemnih voda, ali biotopski oni čine celinu.
Pejzažne vrednosti – predstavljene atraktivnom dominacijom vodenih staništa, tekućih i mirujućih sa bogatom ornitofaunom uz naizmenično prisustvo bogate šumske i livadske vegetacije ima značajnu estetsku vrednost. Ovo područje raspolaže koncentrisanim ekološkim i turističkim vrednostima , jer njegovi prirodni resursi omogućavaju različite aktivnosti: ekološki turizam, ribolov, pasivnu i aktivna rekreacija u prirodi.
Ugroženost i određen poremećaj eko-sistema uz ugroženost brojnog stanja vrsta i zajednica javljaju se kao rezultat promena u vodosnabdevanju nastalog regulacijom Starog Begeja, što je uzrokovala određene poremećaje vodenih staništa i dovelo do osiromašenja opšteg biodiverziteta područja, nestanka nekih karakterističnih i retkih vrsta uz prisutnu eutrofizaciju vodenih ekosistema i njihove sukcesije.
Na području Rezervata sprovodi se trostepeni režim zaštite vezan za određene površine i lokacije u cilju integralne zaštite i očuvanju ekosistemskih veza i svih temeljnih prirodnih vrednosti uz ograničene i kontrolisane vidove korišćenja. Skup svih površina u istom stepenu zaštite čine pojedinu zonu zaštite.
.gif)
.gif)
