Varoške vinjete: Sandićeva kuća

Četrnaestog maja 1836. godine rođen je u Velikom Bečkereku Aleksandar Sandić, književnik, prevodilac i lični sekretar Vuka Stefanovića Karadžića, narodni prosvetitelj.

Živeo je i u Temišvaru, Beču i Novom Sadu gde je i umro, 1908. godine. Objavljivao je brojne književno filološke i patriotske tekstove po mnogim časopisima, a kao stipendista Matice Srpske, u Beču je studirao pravo i slovensku filozofiju. Tada je radio i kod Vuka Karadžića. Bio je i profesor Velike srpske Gimnazije u Novom Sadu.

Aleksandar Sandić rodio se u kući na Karađorđevom trgu broj 21, izgrađenog daleke 1790. godine. Autentični izgled kuće sačuvan je do danas, te ona predstavlja jedan od retkih sačuvanih primemeraka izvorne panonske arhitekture, sa svim njenim karakteristikama. Međutim, iako se nalazi pod zaštitom, kao istorijski spomenik (o čemu svedoči i ploča postavljena na uličnoj fasadi), stanje u kom se kuća nalazi ne može služiti nikome na čast. Tako je već godinama, a mnogi apeli za njeno obnavljanje i renoviranje ostajali su bez odjeka.

Na svega stotinak metara od rodne kuće, zamišljeno danas gleda Sandić sa mermernog postolja, propadanje svog ognjišta, dok peščani sat prolaznosti neumoljivo kaplje duž Aleje velikana zrenjaninskog Karađorđevog parka. Skromni dug Sandiću može se vratiti makar spasavanjem kuće od daljeg propadanja i njenim pretvaranjem u muzej ili spomen sobu slavnog Bečkerečana. Za bekstvo iz zaborava biće i to dovoljno. Za početak bar.