Obeležena hramovna slava crkve – brvnare Svetog Nikole u Ečki

Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici obeležili su praznik Prenos moštiju Svetog oca Nikolaja – letnji Nikoljdan, koji je i hramovna slava crkve-brvnare Svetog Nikole u Ečki, najstarije crkve u Banatu i jedne od najstarijih u okruženju.

Vernici su se okupili u porti hrama i na liturgiji, kako bi obeležili slavu hrama kog su sagradili Srbi koji su se, predvođeni Arsenijem Čarnojevićem, naselili na ovom prostoru posle velike seobe 1690. godine.

Na carskim dverima prvog crkvenog oltara, čiji se deo čuva u Narodnom muzeju Zrenjanin, postoji zapis: “Spomen 1711. god”, pa se pretpostavlja da je hram tada i podignut. Dimenzije same crkve nisu velike – površine je 18 sa 8 metara, toranj je visok 17 metara – ali je njen istorijski i kulturni značaj nemerljiv, jer svedoči o doseljavanjima Srba na tada nenaseljene prostore današnje Ečke. Svojim spoljnim izgledom neguje tradiciju hramova brvnara koje su se u to vreme gradile u centralnoj Srbiji, odakle je i pristigla većina stanovništva u velikoj seobi. Zidana je sa jednostavnim dvovodnim krovom od šindre, dok su zidovi od čerpića, i spolja i iznutra oblepljeni blatom.

O crkvi i sveštenstvu postoje podaci iz 1733, a potom i 1744. godine, kada je nastao stari ikonostas. Današnji ikonostas rad je poznatog banatskog slikara Teodora Popovića iz 1786. godine, a u crkvi se nalaze i ikone sa starog ikonostasa, rad zografa Šerbana Popovića iz 1744. godine, datiran natpisom na carskim dverima. Ove ikone su najstariji Popovićev rad, čijim je crkvenim slikarstvom obeležena epoha kulturnog stvaralaštva predbaroknog perioda na teritoriji i rumunskog i srpskog dela Banata. U Ečki se čuvaju i vredne bogoslužbene knjige, donete iz carske Rusije – Oktoih iz 1712. godine i Jevanđelje iz 1759. godine.

Ostala je do naših dana tradicija da se vernici okupljaju 22. maja svake godine i ta se svečanost organizuje duže od tri veka, jer bogosluženja u crkvi Svetog Nikole nikada nisu prekidana i održavaju se u kontinuitetu od kada je sagrađena. Danas pripada Perleškom namesništvu Eparhije banatske, a starešina hrama je jerej Goran Boloban.