Povodom smrti sportske legende, nekadašnjeg bokserskog šampiona, našeg sugrađanina Zvonimira Zvonka Vujina, održan je komemorativni skup u Baroknoj sali Gradske kuće.
Uz članove njegove porodice, prisustvovali su predstavnici Grada Zrenjanina, Sportskog saveza grada, istaknuti sportisti, sportski radnici, prijatelji i poštovaoci čoveka koji je sav sportski i životni vek proveo u svom gradu.
Komemorativni skup počeo je minutom ćutanja, a sportski novinar Budimir Cvijetić, podsetio je na najvažnije podatke iz prebogate sportske biografije najboljeg boksera svih vremena u Zrenjaninu i jednog od najboljih na prostorima bivše SFRJ. Zvonko Vujin „imao“ je više od 300 mečeva, a pobedio je u 222. Bio je reprezentativac zemlje rekordnih 57 puta. „Van ringa tih i neprimetan, u ringu, ratnik, neustrašiv ali i umetnik“ – reči su sportskog novinara Cvijetića. Podsetio je i na prijateljstvo Vujina i rvačkog reprezentativca Branislava Simića. Oni su zajedno osvojili četiri olimpijske medalje i bodrili jedan drugog na Olimpijskim igrama u Meksiku, 1968. godine. Simić je s tugom primio vest o odlasku sportskog prijatelja, izrazio porodici saučešće, a zbog narušenog zdravlja nije mogao da prisustvuje komemoraciji.
.jpg)
Zvonimir Zvonko Vujin rođen je 28. juna 1943, godine u Zrenjaninu. Bio je član bokserskog kluba “Banat” i 57 puta državni reprezentativac Jugoslavije. Debitovao je sa 18 godina kod trenera Tome Hladnog na međunarodnom meču u Pečuju (Mađarska). Bio je četvorostruki prvak Jugoslavije, trostruki prvak Balkana, prvak Mediteranskih igara 1967. u Tunisu i vicešampion Evrope iste godine u Rimu. Osvojio je dve bronzane olimpijske medalje, (zrenjaninski sportisti osvojili su ih ukupno 22, zasada) u Meksiku 1968. godine, u lakoj kategoriji i u Minhenu 1972. godine, u poluvelter kategoriji. Osvajač je i nekada prestižnih jugoslovenskih bokserskih priznanja – „Zlatne rukavice“ (1965.) i „Oskara“ (1971).
Boks mečeve u „Medisonu“ šezdesetih i sedamdesetih godina prošlog veka pratilo više od 5500 gledalaca, a naša najstarija sportska hala i „dobila“ je ime po američkoj blizankinji u kojoj su se odvijali boks mečevi
Svoja lična sećanja o sportskom kolegi i prijatelju na komemoraciji je podelio njegov klupski drug, takođe nekadašnji bokserski šampion i trener Stevan Čizmić. – Vujin je na meč polufinala Olimpijskih igara 1972. godine u Minhenu izašao sa polomljenom levom šakom i izgubio meč od Amerikanca i to, po mnogima, nepravedno. Ovim detaljem želim samo da opišem koliko je on bio neustrašiv, kako nikad nije izbegao nijednog protivnika ili meč – rekao je Čizmić opraštajući se od Vujina.
Stevan Čizmić
Svoja sećanja evocirali su i Momir Rnić, Vojislav Tabački, kao i legenda našeg boksa Tadija Kačar. U ime Grada Zrenjanina od Zvonka Vujina oprostio se Simo Salapura. – Ako se za nekog sportistu može reći da je u potpunosti bio naš, gradski, da je sve sportske domete ostvario trenirajući u Zrenjaninu, da je u njemu rođen, u njemu zasnovao porodicu i radio, onda se to može reći za Zvonka Vujina – izjavio je Salapura.
Tadija Kačar
Zvonko Vujin sahranjen je na Evangelističkom groblju u Zrenjaninu.
.png)
.gif)
.gif)
