Lukino Selo, koje se nalazi svega nekoliko kilometara od Zrenjanina, jedno je od najstarijih naselja u Srednjobanatskom okrugu.
Selo je dobilo ime po osnivaču Lazaru Lukaču, trgovcu iz Erdelja koji je 1781. godine od austrijskog blagajnika kupio 30.000 hektara banatskog zemljišta na kome se danas nalaze naselja Ečka, Jankov Most i Klek.
Prvi stanovnici naselili su se blizu sela Ečka, na desnoj obali Begeja, najviše njih iz Segedina i okolnih naselja, pretežno mađarskog stanovništva. U najvećoj meri su se bavili stočarstvom, uzgojem duvana, a početkom 20.veka i ribarstvom, zahvaljujući porodici Lukač, koja je na Belom jezeru osnovala ribarsko gazdinstvo. Zbog učestalih poplava, stanovnici su se preselili nekoliko kilometara dalje od reke, na današnju teritoriju Lukinog Sela. Uzgajivači duvana su, zbog uspešne prodaje, tada već bili u situaciji da kupe kuće i parcele. Meštani, koji nisu bili u mogućnosti da kupe zemlju, radili su kod bogatih porodica kao nadničari. Selo je bilo poznato i po tome što su najvrednija stada stočara iz Austro-Ugarske pasla na ovim pašnjacima.
DRASTIČNO OSIPANJE BROJA STANOVNIKA
Pre početka Prvog svetskog rata u selu je živelo više od hiljadu stanovnika. Prema poslednjem popisu stanovništva iz 2011. godine, u Lukinom Selu živi blizu 500 meštana.
Najviše se bave poljoprivredom, povrtarstvom i uzgojem voća. Od ranog proleća do kasne jeseni na pijacama u Zrenjaninu, Novom Sadu i Beogradu vredno prodaju uzgojeno voće i povrće. Selo je prepoznatljivo po uzgoju različitih vrsta paradajza. Od septembra 2005. godine, u okviru crkvene slave Male Gospojina i proslave Dana sela, meštani Lukinog sela organizuju Dane paradajza, u okviru kojih se pored svežeg paradajza ocenjuju i raznovrsni proizvodi pripremljeni od tog korisnog povrća.
U naselju aktivno deluju civilne organizacije i udruženja – Dobrovoljno vatrogasno društvo, Klub žena, Udruženje penzionera, Udruženje negovatelja starih običaja i zaštite životne sredine „Fehér-tó“, slikari amateri i mnoge druge organizacije. Članovi Saveta Mesne zajednice posebnu pažnju posvećuju pitanjima u oblasti poljoprivrede, komunalnih delatnosti, brige mladih, atarskih puteva. Uspešno sarađuju i sa bratskim naseljima iz Mađarske – Berekfurdo i Zalakomar, Slovačke – Krasznahorkavaraalja, Ukrajine – Tiszapeterfalva i Rumunije Csikszentkiraly.
U centru Lukinog Sela nalaze se Katolička crkva, Dom omladine, Kulturno-umetnički dom, zgrada Mesne zajednice, park posvećen Lazaru Lukaču, mural o istoriji sela, osnovna škola i spomen ploča „Petefi Šandoru“.
Odlazak mladih u inostranstvo je itekako uočljiv i u ovom naselju, međutim stanovnici se nadaju da će se oni, zbog neiskorišćenih dobrih njiva i uz malo više podrške poljoprivrednicima, ipak vratiti u rodni kraj.
Piše: Tivadar Borbelj