Promocija knjige „Aleksandrovački letopis“ 11. maja u Zrenjaninu

U okviru izložbe „Strma ravnica. Sto godina od kolonizacije Vojvodine 1921. godine“ u Salonu Narodnog muzeja Zrenjanin u sredu, 11. maja, u 19 časova biće održana promocija knjige „Aleksandrovački letopis“ autora dr Milana Micića. Na promociji će, pored autora, govoriti i Miodrag Cvetić, muzejski savetnik-istoričar u penziji, i Dimitrije Mihajlović, kustos-istoričar.

Dr Milan Micić rođen je 1961. godine u Zrenjaninu. Diplomirao je istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu gde je i doktorirao kod dr Mire Radojević sa temom „Razvitak novih naselјa u Banatu (1920-1941)” o međuratnoj kolonizaciji Banata.

Radio je kao profesor istorije, direktor osnovne škole, a od 2009. godine kao pomoćnik za kulturno nasleđe i javne zbirke u Pokrajinskom sekretarijatu za kulturu, javno informisanje i odnose sa verskim zajednicama Pokrajinske vlade. Autor je četrdeset knjiga iz istoriografije, istorijske esejistike dokumentarne proze, kratke proze i poezije.

Istoriografske teme su mu srpski dobrovolјački pokret u Prvom svetskom ratu, kolonizacija Vojvodine u 20. veku, Srbi u Mađarskoj u 20. veku, istorija Banata i odnos književnog i istorijskog u srpskoj književnosti druge polovine 19. i prve polovine 20. veka. Predsednik je Saveza udruženja potomaka i poštovalaca srpskih ratnih dobrovolјaca 1912–1918. Živi u Novom Sadu.

Iz Predgovora autora:

“Aleksandrovo je najveće od novih naselja formiranih procesom kolonizacije 1921–1941. godine na prostoru Kraljevine Jugoslavije. 1939. godine selo je imalo više od 5.000 stanovnika. Kolonija Aleksandrovo nastala je kao specifičan spoj ravničara i dinaraca, doseljenih Banaćana i Ličana. Veličina sela, kao i njegov značaj u kolonizacionom procesu, postavili su istraživanje istorije naseljavanja Aleksandrova kao svojevrsnu paradigmu kolonizacije, izvedene između dva svetska rata. U periodu 2021–2023. godine Aleksandrovo obeležava stogodišnjicu nastanka naselja. Selo nije nastalo „preko noći“; najintenzivnije doseljavanje i gradnja kuća dešavali su se u periodu 1921–1923. godine, ali sve međuratno vreme (1921–1941) trajalo je formiranje novog sela, ratarskih domaćinstava, gradnja javnih zgrada i institucija, oblikovanje javnog i društvenog života novog naselja, modernizacija sela, gradnja novog lokalnog identiteta (Aleksandrovčanin).”

Da podsetimo:

Izložba „Strma ravnica“ predstavlja jedan vek života kolonističke populacije na vojvođanskim prostorima i rezultat je terenskog istraživanja u preko 30 mesta širom Vojvodine. Predmeti na postavci mahom su vlasništvo porodica potomaka srpskih ratnih dobrovolјaca i obuhvataju odlikovanja, oružje, dokumenta, narodne nošnje, polјoprivredna radila, građu, alat, pokućstvo i fotografije. Izložba predstavlja kulturno i materijalno nasleđe srpskih dobrovolјaca kolonista iz Velikog rata, a prate je dokumentarni filmovi koji govore o sećanju svedoka okupacije u Drugom svetskom ratu i sudbine dobrovolјačkih porodica, rušenja spomenika Kralјa Petra I Karađorđevića, gradnje dobrovolјačkih naselјa i pravlјenja hrane karakteristične za stari zavičaj kolonista. Autori izložbe su Bogdan Šekarić, muzejski savetnik etnolog, i Dimitrije Mihajlović, kustos istoričar, iz Muzeja Vojvodine.