Na današnji dan, 4. juna 1942, preminuo je slikar Aleksandar Sekulić. Bio je pripadnik srednje generacije srpskih slikara koji su se školovali na Akademiji u Minhenu.
Upravo iz tog perioda potiče većina njegovih radova koji se danas čuvaju u Narodnom muzeju Zrenjanin, a koji pokazuju nesumnjivi slikarski potencijal. Osnovni motiv njegovog slikarstva bilo je ljudsko telo, obrađeno kroz aktove i portrete. Na njima je spajao minhensku akademsku formu i secesijsku dekorativnost uz simbolistički nagoveštaj.
Rođen je u Velikom Bečkereku (današnji Zrenjanin) 1877. gde je završio Građansku školu nakon koje upisuje Kraljevsko-ugarsku umetničko-zanatsku školu u Budimpešti na kojoj boravi do 1899. godine. Uz preporuku Uroša Predića dobija stipendiju Matice srpske, pa školovanje nastavlja na Akademiji u Minhenu (Naturklasse) kod profesora Ludviga fon Hakla, a potom i Ludviga fon Lefca. Tokom minhenskih studija, kraće vreme boravi u rodnom gradu, gde 1904. u svečanoj sali Građanske škole, priređuje prvu samostalnu izložbu na kojoj su prikazana školska ostvarenja iz Minhena.
Iste godine učestvuje i na Prvoj jugoslovenskoj umetničkoj izložbi u Beogradu. Dva pejzaža koja je tom prilikom izložio, otkupio je kralj Petar I. Vraća se u Minhen gde okončava studije i ostaje sve do 1923. kada dolazi u rodni grad. Radio je kao kustos u Gradskom muzeju. Osim tog angažmana, gotovo i ne učestvuje u javnom gradskom životu, neprestano čezne za Minhenom i uskoro dospeva u teško materijalno i duševno stanje. Prepušten pomoći prijatelja, umire u šezdeset i petoj godini života 1942. godine. Odlukom nadležnog suda njegova zaostavština je pripala našem muzeju i sastoji se od slika i crteža sa minhenske akademije, studija portreta i aktova.
Izvor/foto: Narodni muzej Zrenjanin
.gif)
.gif)
