Čistili pašnjake za tekunice, uklonili pola tone smeća

U sklopu projekta “Research and Conservation – Building a better future for European Ground Squirrel in Serbia“, finansiranog od strane The Rufford Foundation iz Velike Britanije, na teritoriji sela Kumane i Melenci održane su dve velike akcije restauracije pašnjaka, staništa strogo zaštićene i globalno ugrožene vrste – tekunice.

Akcija u Kumanu rezultovala je sa oko pola tone smeća – plastike, tkanine i gume, sklonjenih sa staništa tekunice. U akciji je u velikoj meri učestvovala i lokalna zajednica, a pozivu su se odazvali članovi fudbalskog tima kao i deca.

U Melencima je sa pašnjaka oko Male Rusande uklonjeno oko 30 džakova otpada, dok je kod Velike Rusande uklanjan deo visoke vegetacije, pretežno čičaka, koji uzrokuju zarastanje pašnjaka, i tako ih čine nepogodnim za život tekunice. Osim toga, sa malog fragmenta pašnjaka uklonjeno je čak 50 džakova najlona u kome je Banja „Rusanda“ ranije transportovala blato, a koji je ovde ostavljen pre oko 20 – 30 godina.

Tekunica, stanovnik stepskih i slatinskih pašnjaka iz porodice veverica, evropski je endem. Obzirom da su u Evropi ovi tipovi staništa u velikoj meri uništeni, odnosno pretvoreni u obradivo zemljište, tekunica je ugrožena na celokupnoj teritoriji koju naseljava. Poneki malobrojni delovi preostalih pašnjaka vrlo često se koriste kao mesta za nelegalno odlaganje otpada, naročito ako se nalaze van zaštićenih područja, što je slučaj sa najvećim brojem staništa ove vrste kod nas. Osim toga, tekunica, kao jedna od glavnih vrsta plena za, takođe, globalno ugroženog orla krstaša i stepskog sokola, važan je i faktor u funkcionisanju ekosistema.

Pored akcija revitalizacije staništa, projektne aktivnosti obuhvatale se u i kartiranje staništa ove vrste na teritoriji Vojvodine, određivanje brojnosti kolonija u Centralnom Banatu, obeležavanje njenih staništa info – tablama, kao i edukaciju lokalnog stanovništva, pre svega, dece, o značaju i ugroženosti ove vrste.

Sve aktivnosti su izveli su članovi projektnog tima Maja Arok, Marko Mirč, Tijana Nikolić i Dimitrije Radišić uz pomoć članova i volontera Društva za zaštitu i proučavanje ptica Srbije, Naučno istraživačkog društva studenata biologije i ekologije „Josif Pančić“ iz Novog Sada, zatim, Udruženja “LEEI” Zrenjanin, mesnih zajednica Kumane i Elemir, Društva ekologa „Stari hrast“ iz Kumana, Društva za zaštitu životne sredine „Okanj“ iz Elemira, Sportskog društva „2. oktobar“ iz Kumana, Lovačkog udruženja „Svetozar Berić“ iz Kumana, kao i Pašnjačkog odbora i Udruženja žena iz Kumana.