1. Prva, a ujedno i najveća u nizu nesreća koje su zadesile Zrenjanin, odnosno ondašnji Veliki Bečkerek, bio je požar koji je 30. avgusta 1807. godine izbio u krugu gradske pivare i vrlo brzo se proširio na čitav grad. Prema onovremenim izvorima, u njemu je stradao najveći broj i najugledniji deo kuća. Tom prilikom je izgorela i zgrada gradskog magistrata, gradska arhiva, a zbog uništenja županijske zgrade, sedište Torontalske županije privremeno je premešteno u Veliki Senmikluš (u današnjem rumunskom Banatu). Retki objekti koji su preživeli požar bili su srpska pravoslavna crkva i katolička crkva. Nakon požara, pristupilo se novom prosecanju gradskih ulica, zidanju zgrada od boljeg materijala, izgradnji mostova i organizaciji vatrogasne službe.
Opširnije o ovom požaru pročitajte OVDE
2. Devetog marta 1832. izbio je veliki požar u ondašnjoj Mađarskoj ulici (danas ulica Nikole Tesle). U njemu je postradalo oko stotinu objekata, a sumnjalo se da je požar bio podmetnut. Ovo međutim, nikada nije dokazano.
3. Šestog jula 1840. godine, grom je udario u toranj stare velikobečkerečke katoličke crkve. Crkva je bila zahvaćena požarom, koji je ugašen, ali koji je prouzrokovao značajnu materijalnu štetu: ona je bila procenjena na 2753 forinti i 30 kruna. Pošto je crkva i pre toga bila u zapuštenom i dosta lošem stanju, a nakon požara još više ruinirana, udar groma ubrzao je odluku gradskih čelnika o njenom rušenju i izgradnji nove crkve, koja postoji i dan-danas.
Opširnije o tome pročitajte OVDE
4. Početkom sedamdesetih godina 19. veka, u čitavoj Ugarskoj, pa tako i u Banatu, vladala je velika epidemija kolere. U Velikom Bečkereku, gradske i županijske vlasti utvrdile su mere zaštite od ove bolesti koje su podrazumevale između ostalog, strogo održavanje higijene, zabranu prodaje pokvarene robe i namirnica, prosvećivanje prostog naroda o prirodi bolesti, dezinfekciju („obezoskvrnjenje“) javnih i prometnih mesta, pravovremeno obaveštavanje nadležnih zdravstvenih organa i sanitetskih službi i nabavku odgovarajućih medikamenata. Kao najpouzdanije sredstvo za dezinfekciju u ono vreme preporučivan je „gvozdeni vitriol“, a najefikasnijim lekom protiv kolere smatran je tzv. Doverov prah (lat. pulver Doveris) – svojevrsna mešavina opijuma, ipekakuane i laktoze. Na području čitave Ugarske tokom epidemije umrlo je oko 200 000 ljudi.
5. Veliki požar 1894. godine u drvari Šamua Engla uništio je, pored drvare koja je izgorela do temelja, i pet-šest zgrada na levoj obali Begeja. Šteta je bila procenjena na 80 000 kruna.
6. Drugog jula 1902. godine izbio je veliki požar u ondašnjoj Županijskoj palati (danas zrenjaninska gradska kuća), u kom je izgoreo ceo krov središnjeg dela, urušio se toranj i oštetila svečana dvorana. Do požara je došlo usled varničenja nastalih u blizini rezervoara vodovoda
7. Krajem međuratnog perioda, početkom aprila 1940. godine, došlo je do izlivanja Begeja kom prilikom su poplavljene ulice: Obala princeze Jelene (Obala Sonje Marinković), Obilićeva, Dr Rajsa (Petefijeva), Princa Andreja (Saveznička), Dr Miroslava Tirša, Cara Dušana, Kneza Arsena (Kralja Petra I Karađorđevića) i Vojvode Šupljikca (Jovana Popovića).
Detalj iz poplave 1940. godine kod Kapetanije (Istorijski arhiv Zrenjanin, F.45 Zbirka fotografija 1890-2003, 1789-b)
8. Četvrt veka kasnije, 1965. godine došlo je do ponovnog izlivanja Begeja kod Kapetanije. Pod vodom su se našle zgrada Regate (najstarijeg sportskog objekta u gradu), bista Stevice Jovanovića u parku „Čokliget”, a poplava je ugrozila i zdanje Gradske narodne biblioteke „Žarko Zrenjanin” i susedne zgrade u kojoj je danas smeštena Muzička škola. Na obalama Begeja bili su postavljeni nasipi u vidu vreća sa peskom, a u saniranju posledica poplave učestvovali su i zrenjaninski srednjoškolci. Zbog posledica ove poplave, srušene su zgrada Regate i gradske narodne biblioteke Žarko Zrenjanin (biblioteka je premeštena u objekat u kom se i danas nalazi).
Regata pod vodom 1965. godine (Istorijski arhiv Zrenjanin, F.45 Zbirka fotografija 1890-2003, 1790-b)
9. U večernjim časovima 9. jula 2003. godine, u centru Zrenjanina, u ulici Kralja Aleksandra I Karađorđevića, izbio je požar u zgradi nekadašnje Torontalske štedionice (potonje Prve hrvatske štedionice). U to vreme u zgradi je bio adaptiran prodajni prostor slovenačkih modnih kuća „Mura”, „Rašica” i „Polzela”. Uzrok požara bile su neispravne električne instalacije, a vatra, koja je zahvatila sprat, potkrovlje i krov, proširila se i na zgradu Javnog stambenog preduzeća, u pasažu prema Gimnazijskoj ulici. U požaru je izgoreo celokupan krov zgrade, a fasada je pretrpela velika oštećenja. Gašenje požara bilo je otežano ograničenim pristupom pešačkoj zoni u centru, a vatra je ugašena zahvaljujući vatrogasnim ekipama iz Zrenjanina, Novog Sada, Temerina, Žablja, Žitišta, Sečnja i ekipama DVD Elemir, Stajićevo, Ečka, Mihajlovo i Klek. Ubrzo nakon toga, Pokrajinski zavod za zaštitu spomenika kulture izradio je projekat obnove i objekat je ubrzo nakon toga restaurisan. Zanimljivo je da se požar desio tačno 100 godina nakon podizanja zgrade.
Prva hrvatska štedionica (Foto : Zavod za zaštitu spomenika kulture Zrenjanin)
10. Nedugo nakon požara 2003. u centru grada, Zrenjanin je 1. septembra iste godine zadesilo veliko nevreme, u kom su postradali zgrada Zrenjaninske gimnazije i vitraži u Skupštini opštine Zrenjanin. Šteta na Gimnaziji ubrzo je sanirana, a vitraži su obnovljeni u umetničkoj radionici „Stanišić“ iz Sombora i vraćeni na svoje mesto 2004. godine. Tom prilikom je na prozor sa spoljne strane postavljena zaštitna mreža.
Razbijeni vitraž na centralnom stepeništu zrenjaninske gradske kuće
Izvor: Portal Zrikipedija
