Kada se iz Ulice Toše Jovanovića krene ka naselju Berbersko, prelazi se preko lučnog betonskog mosta podignutog 1968. godine.
Malo je poznato da je taj most, na istom mestu imao dva prethodnika i da je o svakom od njih sačuvano nekoliko zanimljivih priča.
Godine 1860. preduzimač Kuterer je na Berberskom podigao ciglanu, čiji vlasnik deset godina kasnije postaje Mihalj Štajner, a 1887. ona prelazi u vlasništvo Đure Dauna. Krajem XIX veka, Daun podiže privatni pontonski most za prevoz cigle sa svoje ciglane i taj prvi most na tom delu Begeja dobija naziv – „Daunova ćuprija“. Stare fotografije svedoče o izgledu mosta i prikazuju mnoga zaprežna kola natovarena opekom, kako preko njega prelaze.
Godine 1920. ciglanu preuzima Poljoprivredna banka, a sedam godina nakon toga, umesto uklonjene Daunove ćuprije, podiže se gvozdeni pešački most čiji vlasnik Đurica Berberski, za prelaz naplaćuje mostarinu. Gvozdeni most nalazio se svega nekoliko metara južnije od današneg lučnog, i ostaci temelja negovih stubova još su vidljivi. Priča o ciglani završava se 1946. kada biva srušena, a most ostaje do druge polovine šezdesetih godina.
Razvojem i širenjem naselja Putnikovo i Berbersko, verovatno će se ukazati potreba i za novim, većim mostom na istoj lokaciji. Biće to samo još jedna potvrda neraskidivosti veza ljudi i reke koje, na ovim, varoškim prostorima traju vekovima.
Iz knjige “Varoške vinjete” Miodraga Grubačkog