Sastavni deo detinjstva i odrastanja jesu dečije igre i igračke, a nekada su deca darivana igračkama uoči dva najveća hrišćanska praznika. Kod katoličkog i pravoslavnog gradskog stanovništva, umesto na Božić, deca su poklone dobijala za Svetog Nikolu.
U seoskoj sredini deca su u predškolskom periodu sama ili uz pomoć starijih ukućana pravila igračke koje su najčešće predstavlјale lutke, životinje, svirale, pucalјke, kola od kore tikve ili lubenice, posude od blata, kuće od kamenčića i drveta. Takve igračke pravlјene su od obilјa materijala dostupog na selu: od drveta, krpa, šapurike i tulaja, slame, gline, blata, raznog zrnevlјa, sušenih plodova, žice i lima.
.jpg)
Za razliku od svojih vršnjaka na selu, gradska deca su ređe pravila ovakve igračke, jer su uglavnom dobijala one koje su fabričke ili zanatske proizvodnje.
Od druge polovine 19. veka, ovakve igračke mogle su se nabaviti u specijalizovanim radnjama u nekim od gradova Vojvodine. Jedna takva radionica za proizvodnju i prodaju igračaka bila je „Homa“ iz tadašnjeg Velikog Bečkereka. Osnovana 1878. godine, bila je vlasništvo Kalmana Home, najstarijeg trgovca iz ovog grada. Homa se bavio prizvodnjom igračaka od drveta, dok je lutke, mehaničke igračke, olovne vojnike, bicikle i drugo uvozio iz Nemačke, Francuske ili Mađarske. Radionica i trgovina „Homa“ postojala je sve do 1948. godine. U Zrenjaninu (tadašnjem Velikom Bečkereku) 1870. osnovana je trgovačka prodavnica mešovite robe „Kod Leptira“ braće Beno, koja je u jednom periodu svog poslovanja prodavala i dečje igračke. Isto tako, u prodavnici obuće „Bata“, deci su se mogle kupiti gumene igračke.
Izvor/Foto: Narodni muzej Zrenjanin
.gif)
.gif)
