Lazareva subota, u narodu poznata i kao Vrbica, je praznik koji se proslavlja uvek pred zadnju nedelju Vaskršnjeg posta, a pred praznik Cveti. U hrišćanstvu se ovaj praznik obeležava, skoro od samog utemeljenja. U pravoslavnoj veri, praznik je posvećen deci.
U našem gradu postoji dugogodišnja tradicija obeležavanja ovog praznika svečanom litijom. Litija tradicionalno kreće iz hrama Vavedenja Presvete Bogorodice na Gradnulici, a zatim gradskim ulicama do hrama Svetog Arhangela Mihaila, gde im se pridružuju okupljeni vernici. Litija prolazi kroz centar grada, sve do Uspenskog hrama, gde se služi svečana liturgija. Svake godine u litiji učestvuje veliki broj građana.
Ime Lazareva subota je utemeljeno prema predanju o događaju, kada je Isus vaskrsao Lazara, i time označio pobedu života nad smrću. Prema predanjima se smatra da je upravo Lazarevo vaskrsnuće, kao dokaz vere i bio razlog osude Isusa na smrt. Lazareva subota j svrstana u red radostnih praznika, koji se obeleževa uz prisustvo velikog broja dece.
„Učili smo na času veronauke o ovom prazniku, zovemo ga Lazareva subota, jer je danas Hrist vaskrsao Lazara. Mi ga zovemo i Vrbica, jer se okitimo granama vrbe. To je naš dečiji praznik, jer kažu da se Hrist najviše radovao deci. Svake godine se radujem dolasku i pletenju venčića kao i zvončićima“, istakla je Milica Filipović.
Lazareva subota ili Vrbica?
Lazareva subota je svoj drugi naziva Vrbica dobila zbog običaja pletenja venčića od mladih vrbovih grana, koji deca nose na glavi na ovaj dan. Vrbove grane su simbolika za grančice maslina, koje su bacane ispred Isusa, prilikom njegovog ulaska u Jerusalim.
Pored venčića od vrba, običaj je da na današnji dan deca oko vrata nose zvončiće, kako bi veselim tonovima upotpunjavali radost praznika.
Vrbica 1957. godine